16 Eylül 2016 Cuma

mavimtrakırmızı.


gene denizdeyim. bu şakıya bayılıyorum. beni içine çekiyor, tıpkı tsunami gibi. içimdeki bütün hisleri yutuyor. sadece bomboş gökyüzünde bir sağa bir sola savruluyorum. içim boşalıyor. organlarım bütün bulutları kırmızaya çeviriyor. tam o anda içime deniz suyu doluyor. nefes alamıyorum. içim şişyor bir balon gibi. sonra uçuyorum ufuk çizgisine doğru. ama hiçbir zaman o ufuk çizgisine varamıyorum. denizede yüzüyorum, artık içimdeki deniz suyu bitiyor. sırtımı denize uzandırıyorum. nefes alıp veriyorum, kalbim olmadan. bunu yapabilmem epey bir meditasyon gerektiriyor denizin üstünde. herkes yüzmek ve spor yapmak için yüzerken ben kendimi bulmak için yüzüyorum. dalıp çıkıyorum geçmişime geleceğime. ve belkide zamanını bilmediğim süreler boyunca yatıyorum o denizde. kaçıyorum herşeyden kendimden, yalnızlığımdan, hayattan. içim kan ağlıyor, deniz suyuysa yıkıyor ve yakıyor içimi temizliyor her şeyi. çıldırıyorum belkide. mutlu görünmek çıldırtıyor beni belkide. hayattan kaçmak çıldırtıyor belkide beni. delirdim mi? sanmıyorum. delirmek insanların işi benim değil. bense yalnızlığımın teknesinde sonunu bilmediğim ufuk çizgisine doğru ilerliyorum. ben benliğimi bekliyorum hala içerlerde bi yerlerde varsa bu yolculuğumda bana eşlik edecek tek kişi olan benliğimi bekliyorum. gelir mi bilmem ama beklemek bu hayatta doğduğumdan beri yaptığım tek düzgün şey. iyi dinlemeler, bu mükemmel sesle bütünleşmeniz dileğiyle.

3 Eylül 2016 Cumartesi

muthuz.


sahildeyim. koskocaman kumsala küçücük bedenimi uzatmışım. sigaramdan bir nefes alıp denizi izliyorum gökyüzüyle birleşen noktasını. upuzun, tıpkı hayallerim gibi. uçsuz bucaksız. huzur doluyum. nedenini bilmediğim bir huzur. mutsuzluğumun huzuru mu bilmem. insanın mutsuzluğunun huzuru mu olur be? saçmalıyorum işte. dalgalar bir ileri bir geri geliyor. tıpkı düşüncelerim ve geçmişim geleceğim gibi. gidip geliyor. neden bu şarkı derseniz, hep deniz kenarında açacağım ilk şarkı bu oluyor. denizi paklayan şarkı derim buna. anlamsızca bomboş denizi izlerken, huzuru kulağıma fısıldar. hani hep derim ya deniz bir kaçıştır benim için. bu şarkıda kaçışımın ayak sesleri. kaçıyorum ben, kendimden herkesten. tutmayın artık beni bırakın. yük olmayın bana uğraşmayın benle. ben sadece şuan denizi izleyip mutsuzluğumun huzurunu yaşamak istiyorum. denize kafamı gömdüğümde çığırmak istiyorum. kocaman bir çığlık. heh şarkıda kafamda tam o an çalar kafamı gömdüğümde denize düdüdüdüdürürürdüdü. kısmı. traji komik değil mi? belkide insanlar şarkının o kısmında gülümserken ben çığlık atıyorum. belkide insanlardan farkımda budur. kim ne yapsın beni, ben kendi kendime konuşur, kendi kendime yazar, kendi kendimin dermanı olurum. şimdilik kendimi gökyüzüne bırakıp kulaçlarımda boğulacağım. esen kalın, iyi dinlemeler.